ผู้นำที่คนรัก
ประชาชนจะยินดีทำตามและยินดีเสียสละตัวเองเพื่อผู้นำที่พวกเขารัก
ผู้นำที่คนกลัว ประชาชนยอมทำตามก็ต่อเมื่ออยู่ในสายตาหรือในขอบเขตตรวจจับ จะร่วมมือเพียงเพราะจำเป็นหรือมีผลประโยชน์
ผู้นำที่คนเกลียด นอกจากคนจะไม่ยอมทำตามแล้ว ยังพยายามขัดขวางทุกอย่างที่ผู้นำปรารถนา..ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ผู้คนจะมีแต่คำสาปแช่งกับด่าทอ
วันนี้บ้านเมืองเราอาจมาถึงจุดนี้แล้วก็ไม่รู้
การแก้ปัญหาของประเทศ จำเป็นต้องอาศัยความร่วมมือจากประชาชน และที่ดีกว่านั้นคือประชาชนเข้ามามีส่วนร่วมอย่างเต็มใจ
ใครมีความคิดก็ช่วยคิด ใครมีกำลังก็สละกำลังช่วย ใครมีทรัพย์ก็เอาทรัพย์หนุน
ประเทศไหนทำได้อย่างนั้นปัญหายากก็จะกลายเป็นปัญหาแก้ง่าย อะไรที่เป็นไปไม่ได้ก็จะเป็นไปได้ขึ้นมา..แต่ประเทศที่จะเป็นเช่นนั้นได้ ต้องการผู้นำประเทศที่ประชาชนศรัทธาและเชื่อถือ
ประเทศไหนที่ประชาชนไม่เชื่อว่าผู้นำมีความสามารถ ย่อมยากที่จะให้ประชาชนยอมรับ
ผู้นำที่ประชาชนเห็นว่าไม่จริงใจ ทำอะไรมีลับลวงพราง อุปถัมภ์แต่คนกันเอง ผู้นำนั้นจะเสียคุณสมบัติการนำ เพราะประชาชนไม่ไว้ใจ
นี่เป็นสภาพที่ผู้นำไม่สามารถนำผู้คนได้แล้ว จะเรียกว่าเขาถูกปฏิเสธจากประชาชนก็ได้
ในระบบประชาธิปไตยแบบรัฐสภา เมื่อเห็นชัดว่าคนไม่ยอมรับการนำของรัฐบาลแล้ว รัฐบาลมักจะเลือกลาออกเพื่อให้ผู้นำอื่นที่มีความสามารถได้เข้ามาทำหน้าที่แทน เพื่อให้งานของประเทศเดินหน้าไปได้
แต่ในสังคมใหญ่ที่มีความเห็นแตกต่างกันมาก มีทั้งคนที่ยังยอมรับสนับสนุน และมีทั้งคนไม่ยอมรับและคัดค้าน นั่นคือเวลาที่จะกลับไปคูหาเลือกตั้งเพื่อยืนยันการยอมรับของประชาชน ถือว่ากลับไปรับมอบฉันทามติของมหาชนเพื่อกลับมาทำงานก็ได้
สังคมใดที่ผู้นำไม่แคร์ความต้องการประชาชน โดยเฉพาะผู้นำประเภทที่มาจากการใช้อาวุธยึดอำนาจ ยากที่จะให้พวกเขากลับไปขอฉันทามติจากประชาชน เพราะนั่นไม่ใช่วิถีที่พวกเขาเข้ามาแต่แรก
การฝืนอยู่ของผู้นำแบบนี้ในยามที่คนไม่ยอมรับแล้ว จึงกลายเป็นที่มาของความเกลียดชัง เขาทำการนำไปโดยที่ไม่มีประชาชนตาม จะมีก็แต่พรรคพวกที่ย่ำยีอำนาจเมืองมาด้วยกัน ร่วมกับพวกที่แบกหามและพวกช่วยเปิดประตูให้
ดูที่การสื่อสารสาธารณะวันนี้ สื่อมวลชนลงข่าวด้านลบมากขึ้นกว่าเดิมมาก สื่อกล้าเรียกร้อง กล้าใช้ภาษาหนัก ๆ แบบเกรงใจน้อยลง นี่สะท้อนความเสื่อม
ในสื่อสังคมนี่ไม่ต้องพูดถึง เต็มไปด้วยการบ่น เย้ยหยัน สาปแช่งและด่าทอ..มากขนาดใช้กองกำลังไอโอมามิสอินฟอร์เมชั่นก็สู้ไม่ไหว..
ผู้นำที่ประชาชนเกลียดและไม่เชื่อถือ ยังจะบริหารอะไรได้
มีนโยบายอะไรออกมาคนก็ไม่ยอมรับ ออกมาตรการอะไรมาคนก็คัดค้าน
ต่างคนต่างพูดขัดกันไปมาให้คนเห็น การตัดสินใจก็ผิด ๆ ถูก ๆ กลายเป็นต้องถูกประชาชนด่าทอแล้วจึงทำ
เหมือนอาการเมาหมัดทางการเมือง ยิ่งนานยิ่งบอบช้ำ
อยากถามว่า แล้วจะแก้ปัญหาบ้านเมืองได้หรือ? ที่อยู่ในอำนาจน่ะ มีความสุขดีหรือ?
………….
บทความ: รศ.ดร.พนา ทองมีอาคม
https://www.facebook.com/pana.thongmeearkom/posts/4190698127644737